- AHEPA NSW
WEB TV: Βαρυσήμαντη συνέντευξη του Γιάννη Καλλιμάνη, 1ο μέρος από τρία (09-11-15)
Η κυρία Lucy Miller από το Web TV του AHEPA NSW πήρε μια σε βάθος συνέντευξη από τον Πρόεδρο της AHEPA NSW κ. Γιάννη Καλλιμάνη. Η συνέντευξη είναι μεγάλη και καλύπτει σε βάθος όλα τα ζητήματα που απασχολούν το AHEPA και τις εξελίξεις σε αυτό ενόψη και της επικείμενης ψήφισης του νέου καταστατικού.
Η συνέντευξη έχει χωριστεί σε τρεις ενότητες και σήμερα δημοσιεύεται το πρώτο από τα τρία μέρη, ενώ αύριο και μεθαύριο θα ακολουθήσουν τα υπόλοιπα δύο μέρη.
ΕΝΟΤΗΤΑ 1η: ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ AHEPA
Κυρίες και κύριοι χαίρεται, σας καλοσωρίζουμε στο Web TV, το νέο ιντερνετικό κανάλι της AHEPA. Έχουμε την χαρά να έχουμε μαζί μας τον πολιτειακό Πρόεδρο της AHEPA της ΝΝΟ κ. Γιάννη Καλλιμάνη ο οποίος μάλιστα είχε την καλωσύνη να μας υποδεχθεί στο σπίτι του.
Lucy: κ. Πρόεδρε καλωσήρθατε ή μάλλον καλώς σας βρήκαμε.
Πρόεδρος: Καλωσορίσατε στο σπίτι μου.
Lucy: Θα αρχίσουμε αυτήν την συνέντευξη με μερικές ερωτήσεις που θα βοηθήσουν αυτούς που δεν γνωρίζουν τον οργανισμό AHEPA ώστε να μάθουν μερικά πράγματα για αυτόν. Προηγουμένως όμως, πέστε μας δύο λόγια για εσάς, που γεννηθήκατε και ποια η πορεία σας μέχρι τώρα;
Πρόεδρος: Εγώ γεννήθηκα στην Ναύπακτο την εποχή του εμφυλίου πολέμου, η καταγωγή μου είναι από την ορεινή Ναυπακτία, να πούμε και την ηλικία, γεννήθηκα το 1948 όταν είχαμε τον εμφύλιο στην Ελλάδα, όταν ήμουν 8-9 χρονών πήγαμε στην Αθήνα οικογενειακώς, έχω πάει μέχρι την Πέμπτη τάξη του γυμνασίου, ήρθα στην Αυστραλία το 1965, 17 χρονών παιδάκι και είμαι εδώ έκτοτε. Έχω παντρευτεί και έχω δύο γιούς.
Lucy: Πότε και πως ξεκινάει η δράση σας στο AHEPA;
Πρόεδρος: Στο AHEPA είχα γραφτεί το 1990 με 1992 αν δεν απατώμαι, αλλά για κάποιους λόγους δεν ήμουν ενεργό μέλος για δέκα περίπου χρόνια, επανήλθα το 2000 στο τμήμα Ανατολή, μετά από παρότρυνση ενός πολύ καλού φίλου του κ. Λιανού, και μέσα σε έξι μήνες έγινα πρόεδρος του τμήματος Ανατολή το έτος 2000. Στους έξι μήνες αυτούς όπως είδα εγώ με τα δικά μου μάτια τον οργανισμό, εκτίμησα ότι ο οργανισμός έχει μια πλατιά πλατφόρμα για να στεγάσει όλο τον ελληνισμό και το καταστατικό του ήταν ένα πολύ καλό καταστατικό, με το οποίο θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε και να δυναμώσουμε τον οργανισμό. Πάνω σε αυτήν την βάση τότε δουλέψαμε το τμήμα της Ανατολής, στο οποίο κάναμε το Social Club, τον Κωστή Παλαμά ένα από τα καλύτερα cultural centers της Αυστραλίας μπορώ να πω και παράλληλα κάναμε το τμήμα πολύ πιο επιλεκτικό, αναβαθμίζοντας και ανεβάζοντας την συνδρομή των μελών στα εκατό δολλάρια. Από τότε και δόθε έχουμε αρχίσει να προωθούμε τις αλλαγές δια μέσου αυτού του τμήματος και με βοήθεια άλλων τμημάτων όπως ο Ηρακλής και μετά η ίδρυση του Ιπποκράτη, αλλά και των καινούργιων τμημάτων των τελευταίων χρονών, όπως είναι τα τρία τμήματα Χίρων, Αλέξανδρος και Οδυσσέας Ελύτης, και σήμερα φθάσαμε στο σημείο να ζητάμε την πλήρη αλλαγή και την ευθυγράμμιση του οργανισμού.
Lucy: Τι είναι το AHEPA;
Πρόεδρος: Το AHEPA είναι ο μεγαλύτερος ελληνικός οργανισμός σε παγκόσμια εμβέλεια δηλαδή παγκοσμίως. Έχει χίλια εκατό περίπου τμήματα και επιτροπές, σε όλο τον κόσμο, η μεγαλύτερη βάση του είναι στην Αμερική, ξεκίνησε από την Αμερική, αλλά αυτή τη στιγμή έχει επεκταθεί στην Ευρώπη, την Ασία και όπως γνωρίζετε στην Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Είναι ο μεγαλύτερος ελληνικός, όχι τοπικιστικός, αλλά πανελλήνιος οργανισμός στον κόσμο.
Lucy: Πότε δημιουργήθηκε το AHEPA για πρώτη φορά στην Αυστραλία;
Πρόεδρος: Στην Αυστραλία δημιουργήθηκε το 1934 σε ένα μικρό χωρίο στα βόρεια της ΝΝΟ, στο Werris Creak, και ξεκίνησε για να μπορέσει να γίνει σύνδεσμος, όπως τον αποκαλέσανε τα πρώτα πρακτικά, δηλαδή ένα corporate για να μπορέσει να ενώσει τότε όλους τους Έλληνες της βορείου ΝΝΟ και παράλληλα της Κουϊνσλάνδης γιατί είχε πάρα πολύ κόσμο στο Κουϊνσλαντ, και να μπορέσουν να συμμετάσχουν σαν σύνδεσμος, ακόμα και να μπορέσουν να φτιάξουν ένα εμπορικό συνεταιρισμό και παράλληλα να μπορέσουν να στεγάσουν αργότερα όλη την ελληνική παροικία. Δυστυχώς μετά από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, αυτό σταμάτησε και επανήλθε, επανιδρύθηκε μπορώ να πω, το 1954 στην Μελβούρνη. Ξεκίνησε στην Μελβούρνη σε επίπεδο πλέον όχι ομοσπονδιακό, αλλά συνομοσπονδιακό.
Lucy: Για να καταρρίψουμε και ένα μύθο, έχει σχέση με την μασονία;
Πρόεδρος: Κοιτάξτε, δεν έχει σχέση με την μασονία. Η AHEPA στην Αμερική ξεκίνησε ως μυστικός οργανισμός, για να μπορέσει να προστατεύσει την ελληνική παροικία και τους έλληνες από τους ρατσιστικούς διωγμούς που υπήρχαν μέσα στην αμερικανική κοινωνία. Μια από αυτές ήταν η οργάνωση που όλοι γνωρίζουμε η Κου-Κλουξ-Κλαν. Γι’ αυτό λοιπόν ιδρύθηκε ως μυστική οργάνωση, θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει πάρει κάποια πράγματα μέσα από τον τεκτονισμό, αλλά να πω κάτι εδώ το οποίο είναι πολύ σημαντικό, αν δούμε και τον τεκτονισμό σε ευρεία βάση, σε απόλυτη οπτική γωνία, το 80% από αυτά που κυρήσει είναι ελληνικής προελεύσεως.
Lucy: Σε ποιές πολιτείες της Αυστραλίας έχει παρουσία το AHEPA;
Πρόεδρος: Δυναμική παρουσία έχει στην ΝΝΟ, μπορώ να σας πω ότι το 65% των μελών όλου του οργανισμού είναι στην ΝΝΟ ενώ η Μελβούρνη είναι δεύτερη και το Κουϊνσλαντ είναι η τρίτη πολιτεία που έχει αρκετά μέλη. Οι υπόλοιπες πολιτείες μπορώ να πω είναι αρκετά αδύνατες και εκεί θα πρέπει να κοιτάξουμε να δυναμώσουμε αυτές τις πολιτείες στο μέλλον, όπως είναι η Καμπέρα, το Western Australia, το South Australia και η Νέα Ζηλανδία που έχουμε κάποια τμήματα όπως προανέφερα.
Lucy: Ποιό σκοπό εξυπηρετεί; π.χ. φιλανθρωπία, εκπαίδευση, γλώσσα, εθνικά θέματα.
Πρόεδρος: Όλα αυτά που είπατε, συν την θρησκεία μας διότι υποστηρίζουμε, όπως ξέρετε πολύ καλά, όλα αυτά τα χρόνια την ορθόδοξη εκκλησία. Εξάλλου το κύριο έμβλημα και σύμβολο του οργανισμού μας είναι ο Σταυρός. Λοιπόν θα δούμε ότι στην Αμερική δεν έχουν δικά τους ιδιόκτητα κτίρια αλλά στεγάζονται όλα τα τμήματα, και είναι πάρα πολλά, στις ενορίες και τις εκκλησίες σε όλη την Αμερική. Ευελπιστούμε και εμείς εδώ να φθάσουμε σε αυτό το σημείο πολύ σύντομα.
Lucy: Πολλοί λένε ή νομίζουν, ότι το AHEPA είναι για τους συνταξιούχους ελληνικής καταγωγής, τι έχετε να πείτε για αυτό;
Πρόεδρος: Κοιτάξτε, δεν θα αμφισβητήσω αυτό πάρα πολύ, διότι η AHEPA έχει αλλάξει τα τελευταία πέντε χρόνια. Πριν από αυτήν την περίοδο, ναι πράγματι έχουν φύγει πολλοί νέοι και θα το δούμε στην πορεία γιατί, και είχαμε φθάσει στο σημείο τουλάχιστον στην ΝΝΟ έγινε μια αναβάθμιση και έχει πέσει το όριο ηλικίας, αλλά αν πάμε σε άλλες πολιτείες ειδικά στην Μελβούρνη, πριν 7-8 χρόνια το όριο ηλικίας των μελών, λυπάμε που το λέω, αλλά είχε ξεπεράσει τα 70 χρόνια. Τώρα όμως και η Μελβούρνη έχει κάνει προσπάθειες και έχει φέρει καινούργια μέλη στη Βικτώρια και παράλληλα η ΝΝΟ έχει ρίξει το όριο ηλικίας κατά πολύ. Δηλαδή, ενώ μιλούσαμε για 60-65 ετών πριν 5-6 χρόνια σήμερα μπορώ να πω ότι μιλάμε για 50 και κάτω.
Lucy: Ο οργανισμός είναι ανοικτός για να έρθουν νέα μέλη και αν ναι τι ηλικίες θεωρείτε κατάλληλες για να έρθουν στον οργανισμό;
Πρόεδρος: Κοιτάξτε, όλες οι ηλικίες είναι ευπρόσδεκτες στον οργανισμό, οπωσδήποτε δεν έχουμε αυτή τη στιγμή τις υποδομές να το θέσω έτσι για πολύ νεαρά άτομα ηλικίες 20-25 ετών έχουμε όμως αρχίσει μέσω της ακαδημίας την παιδεία έτσι ώστε να προσελκύσουμε ελληνόπουλα τα οποία θέλουν να καλυτερεύσουν περαιτέρω την ελληνική γλώσσα. Από εκεί και πέρα, αυτός μπορώ να πω είναι ο στόχος μας, τουλάχιστον για τα άμεσα επόμενα χρόνια να μπορέσουμε να βάλουμε τις βάσεις για να έχουμε κάτι να προσφέρουμε σε όλες τις ηλικίες. Αυτό που προσφέραμε τα τελευταία χρόνια και νομίζω το αξίζανε, ήταν το Social Club του καφενείου το οποίο ξεκίνησε εδώ και δύο χρόνια, ενώ το ζητούσαν πάρα πολλά χρόνια, το οποίο έχει φθάσει όπως μου λένε στα σαράντα άτομα μια φορά την εβδομάδα που μαζεύονται, και αυτό είναι ευχάριστο!
Lucy: Τι είδος κόσμου, ως προς το επίπεδο γνώσεων, θα ήθελε το AHEPA να προσελκύσει;
Πρόεδρος: Κοιτάξτε, η αρχή του AHEPA ήταν να είναι επιλεκτική δηλαδή να μπορεί να προσελκύσει ότι καλύτερο υπάρχει μέσα στην ελληνική παροικία. Αυτό δεν θεσπίστηκε αλλά θέλω να επαναφέρω αυτό να μπορέσουμε να έχουμε επιλεκτικά άτομα γιατί μόνο τότε θα μπορέσουμε να ανεβάσουμε τον οργανισμό και θα πετύχουμε τους στόχους του οργανισμού σε βάθος χρόνου εάν μπορέσουμε να έχουμε αρκετά άτομα κύρους.
Lucy: Ποιά πιστεύετε ότι πρέπει να είναι τα κριτήρια για αυτό;
Πρόεδρος: Κοιτάξτε, πρώτα πρώτα να αγαπάνε και αυτό πρέπει να το εμπαιδώσουμε εμείς, για να μπορέσουμε να πείσουμε το μέλος ότι ανήκει σε αυτή την οργάνωση. Θέλουμε λοιπόν να έχουμε στην οργάνωση ανθρώπους από όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, οι οποίοι θα μπορέσουν να μας βοηθήσουν να μπούμε σε όλους αυτούς τους τομείς που προαναφέραμε και ορίζουν οι κανόνες ίδρυσης της AHEPA.
Lucy: Αν υποθέσουμε ότι κάποιο νέο μέλος εγγράφεται στον οργανισμό είναι ελεύθερο να φέρει νέες ιδέες προς υλοποίηση ή θα πρέπει να ακολουθήσει μια κάποια μορφή ιεραρχίας η οποία πιθανά θα “βραχυκυκλώσει” αυτές τις νέες ιδέες ώστε να μην εξελιχθούν είτε άθελα είτε σκόπιμα;
Πρόεδρος: Οι νέες ιδέες είναι πάντα ευπρόσδεκτες, τουλάχιστον εμείς τα τελευταία πέντε χρόνια όπως σας είπα, έχουμε εμπαιδώσει και έχουμε δώσει στα νέα μέλη όλο το δικαίωμα να φέρουν αυτές τις νέες ιδέες. Το γνωρίζετε πολύ καλά ειδικά εσείς κατ’ ιδίαν. Θέλω λοιπόν να πω ότι ναι υπάρχουν κάποιοι κανόνες, υπάρχει μια ιεραρχία που θα πρέπει να ακολουθηθεί και αυτό θα γίνει πιο δύσκολο και πιο πειθαρχημένο μπορώ να πω στην πορεία, ούτως ώστε ότι κάνουμε να το κάνουμε σωστά, ενώ παράλληλα να είμαστε σοβαροί διότι ξέρετε, πολλοί μπορεί να έρθουν και να προσπαθήσουν να προβάλλουν ή να εκμετελλευτούν την οργάνωση για προσωπικό όφελος. Αυτό λοιπόν δεν θα περάσει ούτε ισχύει στην AHEPA, αλλά οι καινούργιες ιδέες ναι είναι ευσπρόσδεκτες και ναι οι καλές ιδέες θα περάσουν και θα προβληθούν.
Lucy: Τα τελευταία 3-4 χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, μερικές χιλιάδες Ελλήνων ή Ελληνοαυστραλών επέστρεψαν στην Αυστραλία, μεταξύ αυτών και εγώ. Πως θα μπορούσε το AHEPA να φανεί χρήσιμο σε αυτούς αλλά και αντίστροφα πως αυτοί θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από το AHEPA στην προσπάθεια του οργανισμού να περάσει στο μέλλον;
Πρόεδρος: Σε αυτό το σημείο ότι δεν κάναμε πάρα πολλά, κάναμε όμως αρκετά ως αναφορά να μπορέσουμε να γίνει μια διαφώτιση για το μεγάλο πρόβλημα της βίζας στους νέους Έλληνες που είχαν έρθει εδώ. Είχαμε κάνει σεμινάρια πριν 2-3 χρόνια από άτομα που δούλευαν μέσα στο υπουργείο μετανάστευσης και ήταν πάρα πολλοί αυτοί που παρευρέθηκαν, μένοντας ευχαριστημένοι, ικανοποιημένοι και πολλοί απο αυτούς ήρθαν απευθείας σε επαφή με τα άτομα που θα τους έλεγαν τι να κάνουν και σε ποιές ιστοσελίδες να μπουν. Πέραν αυτού, πολλά από τα άτομα αυτά γράφτηκαν μέλη της AHEPA, όπως και εσείς. Αρκετά γύρισαν πίσω στην Ελλάδα, από τα μέλη τα οποία γράφτηκαν, αλλά μπορώ να πω, και το λέω με μεγάλη υπερηφάνεια, ότι κρατήσαμε μέσα σε αυτήν την κατάσταση το 60%-70% από τα μέλη τα οποία γράφτηκαν στην AHEPA προερχόμενα από την Ελλάδα.
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ 1ο ΜΕΡΟΣ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ AHEPA
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ 2ο ΜΕΡΟΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ 3ο ΜΕΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ AHEPA
---------------------------------------------------
Ms Lucy Miller from AHEPA NSW Web TV interviewed Grand President of AHEPA NSW Mr. John Kallimanis. The interview covers in depth issues that concern AHEPA NSW and its progress in view of the imminent changes of the Constitution.
Chapter 1: Becoming familiar with the organisation of AHEPA
Lucy Miller: Ladies and gentlemen, I welcome you to our Web TV, the new internet channel of AHEPA NSW. We have the pleasure to have with us the Grand President of AHEPA NSW Mr. John Kallimanis, who was kind enough to welcome us into his home, where this interview is taking place. Mr President, thank you for your time in conducting this interview.
Grand President: Thank you and welcome to my house.
Lucy Miller: We will start this interview with a few questions to enlighten those who are not aware of the AHEPA organisation. This interview is an opportunity to learn about AHEPA. Before we begin, tell us a little about yourself, where were you born, what has been your career so far?
Grand President: I was born in Naupaktos [a port on the Gulf of Corinth, near Delphi] in 1948, during the Civil War. My parents were from the mountainous area of the Naupaktos district. When I was 8-9 years old, our family moved to Athens. I completed Year 11. I came to Australia in 1965 at the age of 17. I have been living in Australia ever since. I am married and have two sons.
Lucy Miller: When and how did your involvement with AHEPA begin?
Grand President: I became a member of AHEPA in 1992, if I am not mistaken. For various reasons, I was not an active member for ten years. In 2000, a very good friend of mine, Mr [George] Lianos, encouraged me to get involved again and so I enrolled in Chapter Anatole. In six months, I became President of the Chapter. In that period of time I realised that the Organisation has the potential to accommodate all Hellenes and that its Constitution would enable us to strengthen the organisation. Chapter Anatole worked on this basis and so we created our Kostis Palamas social club, which is now one of the best cultural centres in Australia. At the same time, we tried to upgrade the Chapter by making selective choices and bringing the annual fee to $100. Since then, we promote changes through this Chapter and with the assistance of other Chapters such as Heracles, Ippokratis and the more recently founded ones Chiron, Alexandros and Odysseas Elytis. Today, we have reached a point that we ask for the complete change and realignment of the organisation.
Lucy Miller: What is AHEPA?
Grand President: AHEPA is the largest Hellenic organisation worldwide. It has 1,100 chapters and committees throughout the world. It was established in [the United States of] America - which has the largest base - but today it has expanded to Europe, Asia and as you already know, Australia and New Zealand. It is the largest Hellenic, non-partisan organisation in the world.
Lucy: When was AHEPA established for the first time in Australia?
Grand President: AHEPA was founded in Australia in Werris Creek, a small town in northern NSW, in 1934. At first, it was considered and referred to as a "link"; it was designed as a cooperative, to unite all Hellenes in northern NSW and Queensland. There were many Hellenes living in Queensland, so they attempted to develop a commercial partnership that would later accommodate all of the Hellenic community. Unfortunately, World War II changed everything. AHEPA was re-established in 1954 in Melbourne. This time not as a federation, but as a confederation.
Lucy Miller: Much has been said about AHEPA being related to Freemasonry.
Grand President: It is not related with Freemasonry. AHEPA in [the United States of] America was a secret organisation to protect the Hellenic community and Hellenes from ‘racist’ persecution that existed in American society. One of those organisations which is well known to all of us was the Ku Klux Klan. This is why it [AHEPA] was [originally] a secret organisation. There are some common characteristics with Masonry. 80% of what they [Masons] proclaim are of Hellenic provenance.
Lucy Miller: In which states of Australia is AHEPA active?
Grand President: The presence of AHEPA in NSW is very strong and I can say that 65 per cent of the members nationwide are in NSW. Melbourne comes second and Queensland third. The others States have some chapters, but are a bit weak at the moment. We should look into empowering them in the near future, for example Canberra, Western Australia, South Australia and New Zealand.
Lucy Miller: Can you please elaborate on the purpose of AHEPA? What purpose does the Organisation serve? Charity, Education, Language, National issues?
Grand President: All of the above including Religion. We support the Orthodox Church. The main symbol on our emblem is the Cross. In [the United States of] America the Chapters - and they are many – do not own their own buildings but they are housed in churches and parishes throughout [the United States of] America. We look forward to reach this point in the future.
Lucy Miller: Many people believe that AHEPA is for retired people of Hellenic descent. Is this true?
Grand President: AHEPA has changed a great deal during the last five years. Before that, many young members left the organisation. NSW has had an upgrade and the age limit has dropped. If we have a look at the other states, especially in Melbourne, seven-eight years ago the average age for members, I am sorry to say, exceeded the age of 70. Things are changing. Melbourne is making efforts to enlist new members. NSW has managed to drop the average age. Five to six years ago, the average age was about 60-65; today we are talking about 50 years or less.
Lucy Miller: Is the Organisation open to new members? If yes, what do you consider appropriate age for people to join the organisation?
Grand President: All ages are welcome. At the moment, we do not have the infrastructure for very young people, aged 20-25. We have started through education to attract young Hellenes who are willing to improve their Hellenic language skills. This is our main target for the next years: to set the foundations in order to be able to offer something to all ages. What we offered and which was well-deserved was the Kafeneio, which started two years ago. It was something that our members had been asking for, for a very long time. Forty people gather once a week and that is very pleasant and encouraging.
Lucy Miller: In terms of knowledge, which educational standard would AHEPA like to attract?
Grand President: AHEPA's principle was to be selective in order to attract the best of the Hellenic community. This principle was not adopted but I would like to bring that back in order to strengthen the organisation and to achieve our targets. In the long run, this can be achieved with members of authority.
Lucy Miller: What do you believe should be the criteria for that?
Grand President: First of all, we need to convince the members that AHEPA is a serious organisation and that they belong in this organisation. They need to learn to love AHEPA to be able to promote its principles in the best possible way. We would like to include in our Organisation people from all levels of society. This will help us promote all the aforementioned areas as defined in the rules of the establishment of the organisation.
Lucy Miller: Are new members free to suggest ideas to be implemented or is there a form of hierarchy that should be followed which might possibly obstruct the idea been carried out by mistake or maybe intentionally?
Grand President: New ideas are always welcome. In the last five years we have given new members the ability to suggest new ideas. I would like though to say that yes, there are rules. A hierarchy which should be followed. In the future, this will be more strict and difficult because we need to carry out things in proper manner. We are a responsible organisation and there is always danger for someone to try to take advantage of the organisation for their personal benefit.
Lucy Miller: The past three-four years due to the crisis in Hellas, thousands of Hellenes and Australian Hellenes have come to Australia. I happen to be one of them. How could AHEPA help these people, and, vice versa, how can AHEPA benefit from these people for a better future?
Grand President: Not much has been done. We did organise some seminars held by people who worked in migration services a couple of years ago to enlighten migrants on visa rules. Many people attended the seminars, spoke directly to people who were able to help them and advised of websites for more information. Many of those people became members of AHEPA. Some returned to Hellas. We managed to keep within the organisation 60-70 per cent of these people.
